Merel (31) uit Amsterdam heeft Bouwkunde gestudeerd en daarna een tijdje bij architectenbureaus gewerkt. Tegenwoordig is ze meubelmaker en maakt ze nieuwe, hippe meubels van hergebruikte materialen. Merel is een echte muziekluisteraar; ze zet het niet op als ‘behang’, maar gaat er graag voor zitten om er écht naar te luisteren. Ze kan een breed scala aan artiesten en genres waarderen. Van 90s hiphop groep A Tribe Called Quest tot het nieuwe album van The XX, het gaat echt alle kanten op. “Alleen geen klassiek en heavy metal, haha!” Ze deelt met ons het inspirerende verhaal over hoe zij haar hart volgde..

Je gaf aan dat Follow The Sun van Xavier Rudd een mooie match heeft met je leven. Vertel!

“Een paar jaar geleden was ik even helemaal vastgelopen. Ik zat in een dip en kwam er niet uit. Ik voelde me gevangen in Amsterdam en had het idee dat ik weinig bewegingsruimte had. Nadat het na een tijdje niet echt beter werd, besloot ik van de één op de andere dag; ik pak gewoon de trein naar Berlijn!
Toen ik later ‘Follow The Sun’ van Xavier Rudd hoorde, vond ik dat zo herkenbaar. De volgende regels beschrijven die periode in Amsterdam heel goed;

When you feel life coming down on you,
like a heavy weight.
When you feel this crazy society,
Adding to the strain.

Dit voelde ik heel erg op dat moment. Dat ik vast zat in een maatschappij waar ik m’n draai niet meer goed in kon vinden. Ik was al vaker in Berlijn geweest en het maakt bij mij altijd een bepaald gevoel van vrijheid los, iets dat ik in Amsterdam miste. Ik had altijd al een beetje het gevoel dat mijn hart in Berlijn ligt, alsof ik eigenlijk daar hoor te wonen.”

En toen voegde je de daad bij het woord..

“Ja, ik had al heel lang, en andere mensen herkennen dat vast, dat als je op Centraal Station bent, je een trein naar Parijs, of in mijn geval Berlijn, ziet en elke keer denkt ‘F🤐ck it, ik neem hem gewoon!’. Maar dat kan natuurlijk nooit, want je bent al ergens naartoe onderweg. En die ochtend was het; ik ga nu naar het station, ik weet nog niet hoe laat die trein gaat, maar ik koop een ticket en pak hem gewoon! Ik wist niet hoe lang ik in Berlijn zou blijven, hoe het zou gaan, of ik überhaupt een slaapplek had. Ik heb de eerste weken alleen maar op de bank bij vrienden geslapen en op een gegeven moment heb ik wel een kamer gevonden. Uiteindelijk ben ik een half jaar gebleven.

Het was echt een fijne periode, ik heb daar zo veel liefde gevoeld! Van vrienden die me hebben opgevangen, en de vrijheid van juist even anoniem zijn in een stad en een nieuwe start maken. Het voelde echt als een warm bad.”

Is dat dan ook waar de titel ‘Follow The Sun’ voor jou op slaat?

“Ja, ik zie de zon als een metafoor voor een plek waar je je comfortabel voelt, waar je warmte en liefde voelt.

So follow, follow the sun,
the direction of the bird,
the direction of love.

En dit past ook omdat ik in Amsterdam een tijdje had gedate met een jongen die naar Berlijn was verhuisd. Dus ik zag het ook als een romantisch gebaar, ik dacht; ik pak gewoon m’n koffers en ga naar Berlijn toe, ik ga de liefde achterna!”

En… hoe is het afgelopen met die liefde?

“Die liefde bleek al heel snel niks te zijn, maar dat was helemaal ok. Uiteindelijk ging het namelijk helemaal niet om die liefde, maar om het feit dat ik uit mijn eigen patroon was gestapt. Ik ben hem nog altijd dankbaar, dankzij hem durfde ik die stap te zetten.”

Wat doet het nu met je als je naar het nummer luistert?

“Altijd als ik het nummer hoor, krijg ik meteen weer het gevoel dat ik had toen ik in de trein naar Berlijn zat. Die reis duurt 7 uur en ik vind het altijd heel leuk om hem te maken. Het is ook een fijne afstand omdat het ver genoeg is om ook mentaal afstand te kunnen nemen van thuis. Ik voelde tijdens die rit gewoon een last van m’n schouders vallen.
Als ik nu ‘Follow The Sun’ luister, word ik me weer even bewust van de mogelijkheden die er zijn en de vrijheid die daarbij hoort;

Set your intentions.
Dream with care.
Tomorrow is a new day for everyone,
a brand new moon, brand new sun.
Follow The Sun – Xavier Rudd

Het voelde voor mij echt als een nieuwe start; de mogelijkheid dat je je verleden zo van je af kunt schudden en weer iets nieuws kunt beginnen. Dat vind ik heel mooi.”

Krijg je dan niet ook weer reiskriebels als je het luistert?

“Ja, ik voel dan soms wel een drang van ‘Ik moet weer ergens heen’. Het kan ook wel een beetje onrustig maken en ervoor zorgen dat ik denk ‘Maar waar dan? En hoe? Waarom doe ik het dan niet gewoon?’. Maar je hoeft natuurlijk helemaal niet altijd echt te gaan, je kunt het ook gewoon bij dat mooie gevoel houden en dan is dat genoeg.”

Heeft Merel je geïnspireerd om ook je hart te volgen?

Lees hier de rest van deze fijne lyrics en misschien volg jij binnenkort ook de zon.

Fotografie: Xaoux