Slim, verrassend en gelaagd, een kenner van de Britse band Bastille weet dat hun muziek (veel) meer is dan catchy liedjes alleen. Al jaren schrijven ze lyrics die absoluut uniek zijn in onderwerpkeuze en buitengewoon diepgaand zijn.

Morgen verschijnt het derde studioalbum Doom Days en hiermee delen ze een nieuw hoofdstuk van hun bijzondere visie op de wereld. Met zo’n titel zou je misschien kritische, donkere lyrics verwachten, maar de mannen gooien het over een andere boeg! Bastille laat je met hun ‘apocalyptische party album’ ontsnappen aan de wereld(problematiek) van 2019. Waarom hebben ze hiervoor gekozen? En is escapisme volgens hen een oplossing?

In een verhelderend en inspirerend interview, delen frontman/songwriter Dan Smith en toetsenist/gitarist Kyle Simmons het idee achter Doom Days en vertellen ze waarom ze soms gniffelend op festival podia staan..

Welke rol speelt muziek in jullie levens?

Dan: “Muziek is de soundtrack van de grootste en belangrijkste momenten van het leven, de beste en de slechtste. Het is er als je uitgaat, er zijn liedjes die je associeert met relaties, met je kindertijd. Het zit in je favoriete films.”

Kyle: “Het is onlosmakelijk verbonden met thuis relaxen op zondagmiddag, of zoals Dan zegt, uitgaan in een pub of club. Mensen kijken jaar na jaar uit naar festivals die draaien om muziek.”

Dan: “En muziek heeft onze levens natuurlijk compleet veranderd.”

Kyle: “Oh ja, het is ook ons werk.”

Dan: “Het is wat we zo’n beetje de hele tijd doen en waar we over nadenken. En het heeft onze levens helemaal overgenomen. Het zorgt ervoor dat we de wereld over kunnen reizen en brengt ons op plekken die we anders waarschijnlijk nooit hadden gezien. Als enorme muziekliefhebbers, hebben we geluk dat het onderdeel van ons werk kan zijn.”

Gefeliciteerd met jullie nieuwe album Doom Days. Waar gaat het over?

Dan: “We noemen het een apocalyptisch party album. Het is in de basis een verhaal over één avond, het start om 00.15u en eindigt de volgende morgen op de keukenvloer. Het gaat over alles dat daar tussenin gebeurt.

Het gaat over de zoektocht naar escapisme. Over jezelf verliezen in de nacht, in muziek, in vrienden en in andere mensen als afleiding van je leven. Het gaat over de verwarrende, bizarre tijd waarin we met z’n allen leven.

Het is een vrij persoonlijk, intiem verhaal maar gebruikt de normaliteit en realiteit om te kijken naar en te praten over grotere onderwerpen. We wilden het relevant en actueel maken, maar ook leuk.”

Waarom hebben jullie ervoor gekozen voor het thema escapisme?

Dan: “Het leek ons een interessante en aansprekende manier om over de wereld en de bijbehorende moderne angst te praten. Volgens mij is het een interessant uitgangspunt om een gesprek over dit onderwerp mee te starten.

Ik denk dat ons eigen leven ook gedeeltelijk escapistisch is. Door elke dag te doen wat we doen, wordt onze realiteit gevormd. We worden met beide benen op de grond gehouden door de mensen om ons heen die down to earth zijn, maar iedereen die werk heeft waarbij hij continu onderweg is, moet zijn eigen ‘normaal’ creëren. Dat is in de basis al escapistisch.”

Kyle: “Het is ook een reactie op ons laatste album Wild World, welke zwaar politiek-gedreven was. De onderwerpen die we daarin behandelden, waren vrij duidelijk de sociale en politieke wereldproblemen.

We realiseerden ons dat mensen naar onze optredens komen om even aan die problemen te ontsnappen. Terwijl wij dus juist die dingen die ze wilden ontvluchten door hun strot duwden. Met Doom Days zeggen we eigenlijk: ‘Sorry van Wild World. Laten we muziek maken waarin je hopelijk kunt ontsnappen en waarmee je kunt vergeten wat eraan de hand is’.”

Hebben jullie het idee dat escapisme een oplossing is voor de huidige status van de wereld?

Dan: “Ik denk dat escapisme essentieel is, maar natuurlijk wel met mate. Het gaat om de balans. Er is geen antwoord, maar ik denk dat het belangrijk is om op de hoogte en betrokken te zijn.

De afgelopen jaren is polarisatie ontstaan in de meningen over onderwerpen als de Brexit en Donald Trump, waarbij veel politiek steeds rechtser wordt. Samenlevingen over de hele wereld zijn behoorlijk verdeeld over grote onderwerpen. We krijgen steeds nieuwsupdates via onze telefoons en er is veel geschreven over hoeveel angst deze constante stroom van, veelal negatieve, informatie kan uitlokken.”

Kyle: “Het is gemakkelijk om helemaal bedolven te worden onder alles wat er in de wereld speelt. Soms moet je daar even uit stappen en het loslaten. Als je dan met een frisse blik terugkomt, kun je de uitdagingen weer aan.”

Dan: “Dit zijn de dingen op grote schaal frustrerend zijn, maar mensen hebben ook dagelijkse, persoonlijke problemen die allesoverheersend kunnen zijn. Dat is waarschijnlijk de reden dat we uitgaan. Mensen zouden dat niet doen als het niet katharsisch zou werken.

Kyle: “Ja, het album werkt ook als persoonlijke apocalyps. Het gaat ook over het omgaan met een break-up, het verlies van een dierbare, een one night stand of een gesprek op een feestje. Door het te baseren op situaties die realistisch en redelijk normaal zijn, geven we mensen de kans eruit te halen wat zij erin zien.”

Is er één liedje op Doom Days dat een speciale betekenis voor jullie heeft?

Kyle: “Het liedje Doom Days. Het was de laatste track die we schreven en voelde als het laatste puzzelstukje, de lijm die het album zijn betekenis en richting gaf.

Het album ging over escapisme, hedonisme en over het negeren van alles dat er aan de hand is. Dat was allemaal heel leuk, maar tegen het einde dachten we: ‘Eigenlijk is het vreemd dat we niets zeggen over de dingen die we negeren’.

Doom Days trekt alle andere liedjes bijeen in een mooie, strakke boog. Het liedje zit in het midden van die boog en is volgens mij heel bepalend voor het album.”

Dan: “In dit liedje kijken we – hopelijk op een grappige manier en met een knipoog – naar allerlei beroemde uitingen van hedonisme in popcultuur en naar dingen waarmee je constant gebombardeerd wordt; telefoonverslaving, pornoverslaving en fake news. Om dat in één grote brain vomit te kunnen zeggen, was erg bevredigend.

Maar we hebben ook geprobeerd om er een persoonlijk, verdrietig liedje van te maken. Bij dit album zijn veel liedjes gebaseerd op onze realiteit en onze levens van de afgelopen jaren. Ze hebben allemaal tot op bepaalde hoogte persoonlijke betekenis voor ons.”

[Intro]
When I watch the world burn
All I think about is you
When I watch the world burn
All I think about is you

[Verse]
There must be something in the cool aid
Cruising through the doom days
God knows what is real and what is fake

Last couple years have been a mad trip
How’d you look so perfect
You must have some portraits in the attic

We’ll stay offline so no-one gets hurt
Hiding from the real world
Just don’t read the comments ever, ever

We fucked this house up like the planet
We were running riot
Crazy that some people still deny it

Think I’m addicted to my phone
My scrolling horror show
I’m live-streaming the final days of Rome

One tab along is pornographic
Everybody’s at it
No surprise we’re so easily bored

Let’s pick the truth that we believe in
Like a bad religion
Tell me all your original sins

So many questionable choices
We love the sound that our voice makes
Man, this echo chamber’s getting loud

We’re gonna choose the blue pill
We’re gonna close the curtains
We’re gonna rabbit hole down third act love now

She’s gonna flip some tables
I’m gonna move this tale on
We’re gonna rabbit hole down third act love now

We’ll be the proud remainers
Here ’til the morning breaks us
We run away from real life thoughts tonight

We’re gonna Peter Pan out
Fade to the close-up, arms round
We’re gonna stay naive tonight, night, night 

[Chorus]
When I watch the world burn
All I think about is you
When I watch the world burn
All I think about is you
You
All I think about is you
So I put my phone down
Fall into the night with you
Doom Days – Bastille

Hebben jullie over het algemeen het idee dat mensen naar jullie lyrics luisteren?

Dan: “Er zijn altijd verschillende niveaus waarop mensen bezig zijn met muziek. Een aantal van onze liedjes zijn over de hele wereld op de radio gedraaid. Niet om er kwaad over te spreken, maar het grote publiek is soms niet volledig bewust van waar we het over hebben. Een catchy melodie kan genoeg zijn.

Maar we hebben veel geluk dat we een enorm geïnteresseerde, betrokken fanbase hebben. Die luistert naar wat we te zeggen hebben in de lyrics en er hun eigen interpretatie aan geeft.

Toch is het een interessante vraag. Ons eerste grote hit [Pompeii, red.] ging over 2 verveelde, verkoolde lijken die vast zaten in dezelfde houding, voor vele jaren bevroren door de verwoesting van een vulkaan. Ze hebben een gesprek over verveling, nostalgie.

We zouden liegen als het niet een beetje grappig is dat we dit liedje over dit gekke onderwerp voor duizenden mensen spelen op festivals.

We hebben het altijd leuk gevonden om te schrijven over onderwerpen die wij interessant vinden. Als dat stiekem de popcultuur kan binnenglippen, is dat briljant.”

Vanaf morgen is Doom Days van Bastille overal te koop en te streamen. Enjoy!

Verder lezen

Ook benieuwd naar de betekenis van Pompeii, Good Grief, World Gone Mad, Happier en Quarter Past Midnight van Bastille? Lees dan Waar gaat de muziek van Bastille eigenlijk over? En wist je dat Send Them Off  over jaloezie gaat? Of dat Grip een life hack is voor party animals zonder ruggengraat?

Volg jij ons al?

👍 ons op Facebook, Instagram of schrijf je in voor de maandelijkse nieuwsbrief! (no worries, no spam 😇!)

– Doom Days is written by Daniel Campbell Smith / Daniel Robin Priddy / Mark Blair Crew © Universal Music Publishing Group, Sony/ATV Music Publishing LLC, 2019.

[Dit bericht bevat affiliate links]