Er is nogal wat aan de hand in de wereld. Je kunt er dagelijks over lezen in de krant, maar wist je ook dat er véél muzikanten zijn die hun zorgen of frustraties over de wereld van zich af schrijven in hun muziek?

Ierse singer-songwriter Hozier eert met zijn liedje Nina Cried Power niet alleen de meest activistische artiesten uit het verleden, maar heeft ook een belangrijke boodschap die vandaag de dag relevant is..

Wasteland, Baby!

In 2013 ging Hozier viral met zijn debuutsingle Take Me To Church, waarin hij pleit voor meer acceptatie van homoseksualiteit in instanties als de Christelijke kerk. Recentelijk bracht hij zijn tweede album Wasteland, Baby! uit, welke een beschouwing is op de wereld van nu.

In een interview met Time zegt hij over de titeltrack:

“‘Wasteland, Baby!’ seemed to sum up the vibe, whether some of the songs are about enjoying taking part in a cultural wasteland or a moral wasteland. [It has that] sense of doom and gloom — and the weird little grin that they carry.”

Hommage aan protestsongs

De eerste single van het nieuwe album, Nina Cried Power, is misschien wel het meest bijzondere liedje op de plaat. Hierin geeft Hozier een hommage aan muzikale strijders die hem voorgingen met dappere protestsongs.

Met Nina Cried Power wil Hozier volgens mij zeggen dat het niet alleen gaat om het bewustzijn dat er verandering moet komen, maar ook om het uitspreken hiervan. Onderneem actie! Je kunt het teruglezen in de lyrics aan het einde van het eerste couplet:

It’s not the song, it is the singing
It’s the heaven of a human spirit ringing
It is the bringing of the line
It is the bearing of the rhyme
It’s not the waking, it’s the rising

In het refrein haalt hij artiesten aan die eerder de daad bij het geschreven woord voegden. Ze maakten allen op hun eigen manier een statement met hun muziek:

And I could cry power (Power), power (Power)
Power, Lord
Nina cried power

Nina Simone streed in de jaren 60 en 70 voor gelijke burgerrechten voor Afro-Amerikanen met liedjes als Mississippi Goddam en Ain’t Got No, I Got Life.

Billie cried power

Billie Holiday protesteerde met Strange Fruit in 1939 tegen het lynchen van Afro-Amerikanen in de zuidelijke staten.

Mavis cried power

Mavis Staples is een gospelzangeres wiens vader goed bevriend was met Martin Luther King Jr. Al sinds de jaren zestig maakt ze politiek beladen liedjes waarmee ze strijdt voor inclusiviteit.

De hommage aan protestsongs Nina Cried Power van Hozier en Mavis Staples uitgelegd

Bijzonder is dat deze strijdliederen-coryfee een bijdrage levert aan Nina Cried Power. Ze is te horen in het refrein en de bridge.

And I could cry (Power) power, (Power) power

Hey, power
Curtis cried power

Soulmuzikant Curtis Mayfield besteedde in zijn muziek aandacht voor rassenproblematiek en de burgerrechtenbeweging. Hij werd vooral bekend met de soundtrack voor Super Fly, een zogenaamde ‘blaxploitatiefilm’. Een film die gemaakt werd voor de Afro Amerikaanse bevolking en in eerste instantie het doel had om te choqueren.

Patti cried power
Nina cried power
Nina Cried Power – Hozier ft. Mavis Staples

Godmother van de punkrock Patti Smith strijdt al sinds de jaren zeventig voor sociale zaken als het conflict tussen Israeli’s en Palestijnen, maar ook om aids de wereld uit te helpen.

Het refrein verandert in de loop van het liedje en Hozier eert hierin vervolgens de volgende artiesten:

  • Vredesactivist John Lennon;
  • James Brown die (met name) streed voor onderwijs;
  • Burgerrechtenactivist B.B. King;
  • Joni Mitchell die sociale- en milieu idealen uitte in haar muziek;
  • Pete Seeger die protestmuziek schreef over internationale ontwapening, burgerrechten, anti-establishment en het milieu;
  • Marvin Gaye die in onder andere What’s Going On? felle kritiek uitte op de Amerikaanse maatschappij
  • Woody Guthrie, de folkzanger die veel politiek- en maatschappijkritische liedjes schreef;
  • Bob Dylan die door velen wordt gezien als de stem van zijn protestgeneratie en voor zijn protestsongs krijg hij zelfs de Nobelprijs voor de Literatuur.

Een behoorlijke lijst als je het zo onder elkaar ziet!

Waarom deze hommage?

Waarom besloot Hozier dat het tijd was voor deze hommage aan artiesten die op de spreekwoordelijke barricade gingen? In een interview met Rolling Stone zegt hij dat de strijd voor een betere wereld nog niet gestreden is:

 “The fights that took place 100 years ago or 200 years ago for whatever — civil rights or workers’ right etc. — don’t stop. There is no final victory.”

Protestsongs anno nu

En er zijn meer artiesten die deze mening met hem delen! Kendrick Lamar, Childish Gambino en The Carters uiten in hun muziek onvrede over het huidige Amerika en met name de positie van de Afro-Amerikaanse burgers. John Legend zamelt zelfs geld in om het Amerikaanse rechtssysteem te veranderen. Bastille is kritisch over de invloed van haatzaaiers en de Brexit. Lady Gaga en Imagine Dragons staan voor meer acceptatie van LGBTQ in de maatschappij én binnen het (Mormoonse) geloof. Ariana Grande pleit voor vrouwenemancipatie 2.0 en girlband Little Mix uit zich fel tegen body shaming.

Hadden deze activistische artiesten van nu ook hun zegje durven doen als ze niet een aantal behoorlijk invloedrijke voorbeelden hadden gehad? Dat is maar de vraag. Wat mij betreft is het dus helemaal geen gek idee van Hozier om hier eens wat aandacht aan te besteden..

✨WIN WIN WIN✨

Wil jij de protestmuziek-hommage van Hozier binnenkort (letterlijk!) grijs draaien? Dat kan! Wij mogen namelijk 2x Wasteland, Baby! weggeven op vinyl!

Hoe kun je winnen?

  1. Volg Nolala op Instagram.
  2. Laat in een comment op deze post weten wat jij de beste protestsong aller tijden vindt.
  3. Fingers crossed! Wij verloten 2 LPs van Wasteland, Baby! onder de deelnemers.

(Bij deelname aan deze actie, ga je automatisch akkoord met de actievoorwaarden. De actibe loopt tot dinsdag 26 maart 2019, 12.00u).

[Update 27 maart 2019]

Deze actie is inmiddels afgelopen. Niet gewonnen maar zou die coole LP nu toch wel willen hebben? Je kunt hem hier bestellen:

Verder lezen?

Check de liedjes mét activistische boodschappen van Kendrick Lamar, Childish Gambino, The Carters, John Legend, Bastille, Lady Gaga, Imagine Dragons, Ariana Grande en Little Mix.

Volg ons

Vaker dit soort artikelen lezen? Volg ons op Facebook, Instagram of schrijf je in voor de maandelijkse nieuwsbrief! (No worries, no spam! 😇).

– Nina Cried Power is written by Andrew Hozier-Byrne © Sony/ATV Music Publishing LLC, 2018.

📸: Edward Cooke

[Dit bericht bevat affiliate links]