Hoe is het om internationaal fotomodel te zijn? Hoe word je succesvol en ga je om met onzekerheid, het veeleisende schoonheidsideaal en filmregisseurs die #MeToo-situaties niet schuwen? Tanja Kok deed (letterlijk!) een boekje open over deze bijzondere wereld en deelt ervaringen, tips en trucs van insiders uit de modewereld. Het is dan ook niet verwonderlijk dat Unwritten van Natasha Bedingfield haar soultunes zijn. Ze geeft ons een tipje van de sluier en vertelt hoe de slimme lyrics haar inspiratie bieden op moeilijke momenten.

Unwritten van Natasha Bedingfield is jouw soultunes, vertel!

“Bijna een jaar geleden, postte ik op Instagram

Today is where my book begins

een belangrijke zin uit Unwritten van Natascha Bedingfield. Het was de dag waarop ik het contract tekende bij Uitgeverij Prometheus voor mijn eerste boek Help! Ik ben model dat afgelopen november is uitgekomen.

Ik heb Communicatie gestudeerd en daarna bij het Jeugdjournaal gewerkt. Op mijn 24e werd ik ontdekt als fotomodel. Het begon met een klus van 6 weken in Zuid-Afrika en daar werd ik door modellenbureaus uit Parijs en Londen gevraagd om ook voor hun te komen werken.

24 is heel oud om ontdekt te worden, maar ik besloot er toch voor te gaan. Ik had eigenlijk maar één doel: ik wilde ‘vrouw van de wereld’ worden. Dat lukte! Ik woonde in Kaapstad, Parijs, Londen, Milaan, Hamburg, München en een tijd in Istanboel, ik heb zo’n 7 jaar lang fulltime gereisd. Maar ik had nog één droom: New York.

Toen ik net alles in gang had gezet om daar naartoe te gaan, gebeurde er iets in mijn privésituatie waardoor ik even niet meer aan de andere kant van de wereld wilde zitten. Het was natuurlijk heel jammer, maar ik vond het belangrijker om thuis bij mijn familie en vrienden te blijven. Het zette me aan het denken: wat is nu echt belangrijk en wat wordt de vervolgstap?

Mijn moeder is schrijver en daardoor ik ben echt opgegroeid met boeken en verhalen vertellen. Vanaf het begin van mijn modellentijd, hield ik een dagboek bij waarin ik schreef over alles dat ik beleefde. Dat had met veel universele thema’s te maken; jaloezie, zelfliefde, geluk, succes maar ook teleurstelling. Vaak kwam ik in situaties terecht waarvan ik dacht: waarom heeft niemand mij dit verteld en hoe kan dit?

Zo was er bijvoorbeeld een filmregisseur die me een rol wilde aanbieden. Terwijl we in een restaurant zaten, vroeg hij me of ik misschien een Hermès-tas en appartementje in Milaan wilde. Daarna zoende hij me vol op mijn mond. Hij was 60+ en had een dikke pastabuik! Op dat moment was ik wel al 27, maar het is toch niet leuk. Hoe ga je om met dit soort situaties?

Ik schreef dus al jaren over het leven als model, maar dacht altijd: ik wil nooit hetzelfde doen als mijn moeder. Het leek me toch wel heel eenzaam om elke dag achter je laptop te zitten en je hebt veel discipline nodig.

Maar toen ik weer in Nederland woonde, benaderde Sanoma mij om voor hun online platform STYLETODAY om wekelijks artikelen te schrijven over de modellenwereld. Ze vroegen mij om er een eerlijk beeld van te geven, wat in die tijd nog best een uitzondering was. Het was ver voor #MeToo en mensen schreven er weinig over, het moest eigenlijk allemaal geheim blijven.

In eerste instantie vond ik het daardoor ook best spannend. Ik dacht: waar begin ik? En wat als klanten straks niet meer met me willen werken? Ergens is het heel mooi om te schrijven, maar het kan ook beangstigend zijn. Maar het lukte me om persoonlijke verhalen te schrijven en het werd goed gelezen. Op een gegeven moment vroeg Sanoma of we het voor STYLETODAY niet konden vervormen in video-content en toen kwam het idee om voor een serie naar New York te gaan. Mijn Big Apple droom kwam toch uit!

Ik sprak daar met allerlei mensen in de modewereld; van coaches van Hollywoodsterren, de trainer van de Victoria’s Secret modellen, tot een voedingsdeskundige, supermodel Frederique van der Wal, een social media expert, castingdirectors en fotografen. Opvallend was dat ze allemaal zeiden: wat écht belangrijk is voor succes, is je persoonlijkheid. Heel grappig, aangezien je in de modewereld natuurlijk gehersenspoeld wordt over hoe ‘perfect’ je eruit moet zien.

In mijn boek reis je met model Mila mee naar de modesteden en door haar belevenissen ervaar je wat het betekent om dit modellenwerk te doen. Het zijn autobiografische ervaringen gekoppeld aan wat ik om me heen heb gezien en gehoord tijdens het spannende maar soms ook onthutsende leven van internationale fotomodellen. Het is een handboek geworden vol tips en trucs, maar het is ook voor iedereen die iets meer over de modewereld wil weten.”

Wat in de tekst van Unwritten spreekt jou zo aan?

“Ik vind de lyrics slim, het is geen dom liedje en dat vind ik leuk. Voor mij gaat het over inspiratie en creativiteit. Dat komt als de golven van de zee. Inspiratie blijft komen, maar soms moet je er even op wachten. Dat kan je onrustig maken, vooral als je een deadline hebt. Natasha Bedingfield beschrijft dat wat mij betreft heel goed, ze gebruikt veel mooie metaforen.

I am unwritten, can’t read my mind, I’m undefined
I’m just beginning, the pen’s in my hand
Ending unplanned

Zij is ‘unwritten’ en ik denk dat iedereen zich weleens zo voelt. Dat je niet weet waar je naartoe gaat of waar je mee bezig bent. De dag is onbeschreven, het kan nog alle kanten op gaan.

Staring at the blank page before you
Open up the dirty window

Als je op zoek bent naar inspiratie, zijn er vaak veel dingen die je doet voordat je begint met schrijven. Uitstelgedrag. Het zit in je, het moet eruit, maar je weet nog niet hoe. Veel schrijvers zijn bang voor de eerste zin. Dan ga je dus bijvoorbeeld het raam openen, maar dat is natuurlijk helemaal niet nodig.

In het volgende stuk geeft ze veel details. Ik vind het leuk dat ze alles zodanig omschrijft dat je het zo voor je kunt zien:

Let the sun illuminate the words that you cannot find
Reaching for something in the distance
So close you can almost taste it
Release your inhibitions

Feel the rain on your skin
No one else can feel it for you
Only you can let it in
No one else, no one else
Can speak the words on your lips
Drench yourself in words unspoken
Live your life with arms wide open
Today is where your book begins
The rest is still unwritten
Unwritten – Natasha Bedingfield

Waar het liedje volgens mij ook echt over gaat, is dat je je leven voluit moet leven. Live life tot he fullest. We zijn allemaal op zoek naar iets, reaching for something in the distance. Maar je moet het zelf doen. Live your life with arms wide open.”

Is er iemand die je zou willen aanraden om eens naar dit liedje te luisteren?

“Iedereen die in een creatief proces zit en denkt: ik moet starten, maar hoe? Volgens mij kan dit liedje je voeden in je creativiteit en je vertrouwen geven dat er wel inspiratie komt. Ook al staar je al een tijdje naar dat lege vel. Vaak moet je het even loslaten. Dat is lastig, en dat doet wel even pijn soms. Maar als je het loslaat, komt het wel. Dat is natuurlijk een mega cliché, maar wel waar.”

Ben jij benieuwd naar de eerder onbeschreven kant van het modellen leven en Tanja’s avonturen? Lees hier meer over haar boek Help! Ik ben model.

Verder lezen

Wij hebben nog veel meer van zulke bijzondere Soultunes verhalen mogen delen, hier vind je een overzicht.

Jouw soultunes

Heb jij zelf een Soultunes verhaal dat je wel zou willen delen? Laat een comment achter of stuur een mail naar info@nolala.com en wij nemen contact met je op!

Vaker dit soort artikelen lezen?

Volg ons dan op Facebook en Instagram of schrijf je in voor de maandelijkse nieuwsbrief (no worries, no spam 😇)

– Unwritten is written by Danielle A. Brisebois / Natasha Anne Bedingfield / Wayne Steven Jr Rodrigues © Sony/ATV Music Publishing LLC, Kobalt Music Publishing Ltd., 2004.

: XaouX