De soultunes van Boyd: hoe A New Perspective hem inspireerde

Deze keer een extra bijzonder Soultunes verhaal! Soultunes liedjes zijn liedjes die zo goed bij je passen, dat het lijkt alsof ze voor jou gemaakt zijn. Normaal gesproken staat dat geschreven in de lyrics, maar Boyd’s match is instrumentaal..

Boyd (28) woont in Amsterdam en je kunt hem met recht een vrije geest noemen. Hij heeft Bedrijfswetenschappen gestudeerd met uitstapjes naar de Filosofie en Bewegingswetenschappen. Daarbij heeft hij altijd fanatiek gesport en is hij zowel in het judo als bij het roeien op internationaal niveau voor Nederland uitgekomen.

Begin dit jaar heeft hij zijn baan bij Randstad opgezegd om voor zichzelf te beginnen. Hij zag een kans: “Het zijn doorgaans de mensen achter het strategische plan die ook voor de oplossing moeten zorgen als dat plan niet blijkt te werken. Hetzelfde stel hersenen moet met dezelfde patronen en denkwijzen die het probleem hebben veroorzaakt, plots in een hutje op de hei voor een oplossing zorgen. Dat loopt vaak spaak.” Boyd was altijd gefascineerd door technieken als Design Thinking en Differentieel Leren en combineert het beste van al die verschillende stromingen in zijn eigen methode.

Onder de naam Cross Thinkers Collective pakt hij de uitdagingen op een onconventionele manier aan: “Schijnbaar ben ik goed in het maken van vernieuwende associaties. Hiermee probeer ik mensen te stimuleren om vanuit een verfrissend, multidisciplinair perspectief te denken om zo bezieling, creativiteit en praktische wijsheid door te voeren in de ontwikkeling van (nieuwe) ideeën, innovaties en strategieën. Het gaat niet om radicaal anders denken, het gaat om het vergroten van je perspectief. Ik stel een multidiciplinair team samen dat bijvoorbeeld bestaat uit een bioloog, sterrenkundige, hovenier, dominee en een hoogbegaafd kind. We nemen zo veel mogelijk afstand en stellen onszelf de vraag: Kunnen we op een andere manier kijken naar de huidige business en het probleem?” Hij heeft al verschillende partijen geholpen; van het uitzendbureau van de toekomst tot een zorgverlener en een bank.

Het kan haast geen toeval zijn dat het album van zijn favoriete nummer aller tijden ‘A New Perspective’ heet. Het nummer ‘Cristo Redentor’ is een klassieker van de Amerikaanse trompettist Donald Byrd die van de jaren 50 tot 70 grote naam maakte in de jazz.

Welke rol speelt muziek in je leven?

“Een leven zonder muziek is voor mij ondenkbaar. Al is het maar omdat er overal geluid is en je met het toevoegen van een beetje gefluit of getik al snel je eigen remix van de omgeving kunt maken.

Wat ik ook fijn vind aan muziek, is dat het je volledig in het moment kan laten opgaan. Toen ik voor het eerst alleen thuis mocht overblijven op de basisschool, was ‘Mambo No. 5’ van Lou Bega een hit. Ik werd zo blij van dat liedje dat ik er heel gek op ging dansen en het alsmaar opnieuw bleef opzetten. Op een gegeven moment keek ik op de klok en zag ik dat het 15.30u was! Ik had gewoon de hele middag op school gemist! Dat je zó in het moment kunt opgaan, dat vind ik optimaal genieten.

Muziek in zijn puurste vorm is denk ik een viering van de wereld. Het kan je laten lachen en huilen tegelijk. Een stukje synchroniciteit waarin alles samen komt; hoop, zorgen, verdriet, geluk, het besef dat je van iemand houdt, dat je bang bent. Noem maar op. Dan is muziek op zijn best.”

Wat betekent ‘Cristo Redentor’ van Donald Byrd voor je?

“Het is voor mij de parel der parels, de goudfazant tussen de duiven op de Dam. Het verhaal achter Donald Byrd is een boek waard op zich, maar dit specifieke nummer vind ik het allerbeste.”

Waarom vind je het zo goed?

“Donald Byrd was een begenadigd trompettist met een heel helder geluid. Hij maakte meerdere platen per jaar waarbij hij ook jonge talentvolle artiesten een kans gaf. Zoals de toen nog onbekende Herbie Hancock (- die later uitgroeide tot één van de meest invloedrijke jazzmuzikanten van de 20^e eeuw, red.).

Doorgaans koos hij deze mensen niet naar aanleiding van wat ze al bereikt hadden, maar op basis van wat Donald dacht dat er nog in het vat zat. Hij keek niet naar data, hoefde niet alles te meten of over-analyseren, maar luisterde naar zijn gevoel. ‘Volgens mij hebben wij het over hetzelfde, kom erbij!’ Ik vind dat heerlijk!

Toen hij na een jaar klassieke muziek gestudeerd te hebben in Parijs terugkwam in Amerika, dook hij de studio in om met zijn nieuwe kennis een totaal andere benadering van de toenmalige jazz op te zoeken. Hij zei hierover: ‘I’m going as far as my emotions, intellect and experience will allow me.’

Hij verzamelde Hank Mobley op de sax, dé Kenny Burrell op de gitaar, Herbie Hancock op piano en een bijzonder klinkend 8-koppig koor.

Hoe waanzinnig is het als je de groten der aarde bij elkaar krijgt en iedereen zijn ego opzij zet om op zoek te gaan naar dat ene nieuwe perspectief?

Met elkaar een geluid opzoeken waarvan je niet weet hoe het klinkt en of het verkoopt. Dan moet je wel naar elkaar luisteren en elkaar blind vertrouwen.

Dat alles zit wonderbaarlijk mooi verpakt in dit nummer en het resultaat is een sound die ik nauwelijks kan bevatten. Het is werkelijk magisch.”

Op welke manier raakt het met je leven?

“Het nummer speelt een belangrijke rol in mijn leven, omdat het altijd boven is komen drijven wanneer het tij even gekeerd moest worden.

Toen ik bijvoorbeeld mijn Masterscriptie aan het schrijven was, gaf mijn begeleider twee weken voor de deadline aan dat ik te veel was afgeweken en de hele scriptie moest herschrijven. Hij zei ‘Geef het maar op, het is onmogelijk om dit nog te halen’.

Toen was het moraal even goed weg. Vervolgens heb ik ‘Cristo Redentor’ heel hard opgezet, heb ik mezelf herpakt en ben ik doorgegaan. Het heeft me twee weken non-stop studeren gekost, maar uiteindelijk is alles goedgekeurd en ben ik netjes afgestudeerd.

Op de middelbare school was het eenzelfde verhaal. Nu is mijn broer van oudsher ‘de slimme gast’ en ik kon vooral ‘zo lekker buitenspelen’. De verwachtingen waren daarom niet bijster hoog. In de brugklas al kregen mijn ouders te horen ‘Boyd is een lieve jongen, hij is heel sociaal maar gaat het wel nog heel moeilijk krijgen.’ Uiteindelijk heb ik alles gehaald en een heerlijke tijd gehad, maar het is in die zin wel een terugkerend fenomeen dat er een penibele situatie ontstaat, een intuïtieve keuze volgt, ik me moet herpakken en het dan wonderbaarlijk goed kan afsluiten. In deze periode moet ‘Cristo Redentor’ me voor het eerst geholpen hebben bij het herpakken van mezelf. Gelukkig is mijn leven een soort aaneenrijging van heerlijke mooie momenten en is de invloed van muziek daar minstens net zo groot in!

Met sport werkte het bijvoorbeeld erg versterkend. Waar andere kinderen 5-6 keer in de week aan het judoën waren, stond ik 1 keer of 2 op de mat omdat ik ook nog voetbalde, fietste, tenniste en mijn jeugdige carrière als uitvinder heel serieus nam. Toch wist ik me op mijn 15e te plaatsen voor het NK om daar uiteindelijk 2e te worden.

Achteraf denk ik dat me dat gelukt is omdat ik het met zo veel plezier, nieuwsgierigheid en verwondering heb beleefd en met aanzienlijk minder spanning dan anderen. Ik was het liefst 3 uur voor een wedstrijd aanwezig om de ruimte te ontdekken, een muziekje te luisteren, nog een beetje te slapen, wat te experimenteren met combinaties om vervolgens te kijken hoe tegenstanders zich opwarmden en te bedenken hoe ik daarop kon inspelen. Wat dat betreft benaderde ik het met een iets ander perspectief dan de rest van het veld.

De plaat en zijn verhaal sluiten daarom naadloos aan op hoe ik deze gebeurtenissen beleefd heb. Daarnaast bracht de muziek vaak een enorm positieve ontlading teweeg en zorgde het voor een nieuw inzicht en de juiste flow.

Bij dit album, en bij ‘Cristo Redentor’ in het bijzonder, is het uiteindelijk ook andersom gaan werken. Als ik de flow goed te pakken heb, krijg ik ook echt zin om het nummer even goed hard te zetten en dat geeft me dan de energie om er vol tegenaan te gaan.

Sinds kort heb ik ook een allereerste vinyl persing in mijn bezit. Als die uit zijn oud-ruikende hoes haal en met al zijn kraakjes op de platenspeler draai, is geen uitdaging meer te groot!”

Wat doet het met je als je er nu naar luistert?

“Ik heb er nog nooit naar kunnen luisteren zonder dat het iets met me deed, dat ik niet heel even de controle kwijtraakte. Het kan me helemaal leegtrekken of juist opladen. En dat alles in een paar minuten.

Voor mij is het een nummer waar alles in zit. Alles waarvan ik denk dat het een mens of de wereld goed zou doen. Nieuwe perspectieven, samensmelting, aandacht, onvoorwaardelijkheid, ontdekken, passie, spelen met alles wat ‘normaal is’.

Het idee dat iemand die ik niet ken, die ik nooit live heb gezien, nooit heb gesproken, me zo kan grijpen, geeft me heel veel hoop en nieuwsgierigheid naar alles wat er nog in het leven op mijn pad gaat komen. In die zin vind ik het de plaat der platen.”

Meer Soultunes?

Nog meer van zulke Soultunes verhalen lezen? Je vindt ze hier. Of heb jij zelf een verhaal dat gewoon gehoord móet worden? Laat een comment achter of stuur een mail naar marjolijn@winworks.nl en wij nemen contact met je op!