Jeske (33) uit Utrecht is receptioniste, ‘huismeester’ en daarmee het hartelijke gezicht van Accelerator/tech start-up hub Rockstart  in Amsterdam. Ze houdt van muziek, danst graag op festivals, maar ook gewoon thuis of bij vrienden in de woonkamer. Al jaren heeft ze les in moderne dans. Haar muzieksmaak is breed, maar het liefst luistert ze naar platen van JJ Cale en andere ‘oude Rockers’. Met een bevriende radio programmeur en dj luisterde ze vele avonden muziek; “Langzaam werd mijn smaak iets minder mainstream”. Ze vertelt me hoe ze na haar studie Psychologie bij Rockstart terecht is gekomen en waarom Courage van Villagers hier zo goed bij aansluit. Een verhaal dat perfect past bij de titel van het nummer…

Waarom Courage van Villagers?

“Het is best een serieus nummer, maar ik vind de tekst heel mooi;”

Took a little time to get where I wanted
It took a little time to get free
It took a little time to be honest
It took a little time to be me
–
Courage
It’s a feeling like no other

Waarom word je door de lyrics van dit nummer geraakt?

“Voor mij klopt het eigenlijk best wel letterlijk; het duurde even voordat ik eerlijk naar mezelf kon kijken. Jezelf leren kennen is niet altijd even leuk;  je komt erachter wat je belangrijk vindt en wat je aan jezelf wilt en kunt veranderen. Maar je ontdekt ook dat er grenzen zijn aan wat je allemaal kunt. Dat laatste accepteren vind ik eigenlijk nog lastiger dan dingen veranderen aan mezelf. 

Ik wilde het liefste alles en dat werkte niet. Hoewel het soms moeilijk is om dingen los te laten, merk ik dat als ik het ene even laat varen omdat het op dat moment niet lukt of past, het eigenlijk ook heel veel rust geeft en ruimte biedt aan andere goeie dingen.”

Bij welke gebeurtenis of periode in je leven past dit goed?

“Toen ik was afgestudeerd als psycholoog stond ik nauwelijks stil bij het feit dat ik mijn diploma had gehaald. Ik dacht meteen: ‘Ok, welke PhD ga ik doen? M’n diagnostiek-aantekening moet nog worden gehaald, ik moet de GZ opleiding gaan doen. En daar ging ik allemaal hard achteraan. Ondertussen wilde ik dat het ook met vrienden en relaties goed liep en dat mijn huis op orde was.

Ik was best wel perfectionistisch en ambitieus in dit alles. Het lukte ook allemaal redelijk, alleen ben ik tot twee keer toe behoorlijk overspannen geraakt. Daardoor werd ik gedwongen om een stap terug te doen en weer naar mezelf te kijken en te bedenken; ‘Voor wie doe ik dit allemaal? Wat wil ik eigenlijk? Waar word ik eigenlijk gelukkig van?’”

Hoe ben je daar uiteindelijk achter gekomen?

“Na een paar maanden vergeefs solliciteren, kwam ik bij de HEMA achter de klantenservice terecht. Eerder had ik les gegeven aan de universiteit en het is weleens gebeurd dat een oud-student bij mij aan de kassa kwam en vroeg: ‘Is dit nou de toekomst van de psycholoog?’. Dat was best wel even slikken.

Maar het was voor mij na een periode van thuis zitten juist heel fijn om weer te werken en structuur te hebben. Ik kreeg voor het eerst sinds lange tijd weer ruimte in m’n hoofd, dat was heel waardevol.

Van daaruit ben ik, zowel in werk als in vriendschappen, steeds meer uitgegaan van mijn interesses. Ik deed wat ik leuk vond en waar ik me goed bij voelde en keek wat er van daaruit op m’n pad kwam. Ik liet alles meer natuurlijk verlopen.

Het leuke is dat ik toen spontaan door mensen gevraagd werd om voor ze te komen werken. Niet zozeer om m’n skills, maar omdat mijn persoonlijkheid goed bij hun bedrijf paste.”

Mis je het werken als psycholoog weleens?

“Ik heb gemerkt dat ik heel blij word van het werken in operationele functies. Ik kan nog steeds mensen helpen en al hun verhalen horen. Ik ben heel nieuwsgierig, maar ik heb niet meer de verantwoordelijkheid die ik als psycholoog had. Dat werkt op dit moment heel goed voor me.

Aan de andere kant is er ook wel een soort ‘pijn’; ik heb een academische opleiding gehad, ik zou mijn hersenen af en toe wat meer willen kraken en voeden. Dat mis ik wel echt. Maar op een gegeven moment zingt Conor O’Brien (Villagers);

Courage
In harmony with something other than your ego
Courage
The sweet relief of knowing that nothing comes for free
Courage – Villagers

Het besef dat je niet alles tegelijk kunt hebben. Eigenlijk is dat besef best naar natuurlijk, maar ik vind het ergens ook geruststellend; je hoeft dus ook niet alles tegelijk. Dat maakt die ‘pijn’ een stuk lichter.

Ik weet totaal niet of hij het ook zo bedoeld heeft, maar voor mij past deze tekst heel goed bij hoe ik met vallen en opstaan geleerd heb de afgelopen jaren. En het blijft een uitdaging, want ik wil eigenlijk nog steeds alles, haha, maar het helpt me heel erg om meer tevreden te zijn met wat ik heb. Het klinkt super truttig, maar het is wel zo.”

En daar is moed voor nodig…

“Ja, ik denk dat het heel veel moed vergt om je ambities en je passies achterna te gaan. Maar vind het ook moedig om dingen juist te durven loslaten, je eigen tekortkomingen te durven zien en daarin wat aardiger voor jezelf te zijn.”

Wat doet dit nummer met je als je het luistert?

“Het is een soort reminder; wees lekker jezelf met alle leuke en minder leuke dingen die daar bij horen. Ik ben ook heus nog wel kritisch op mezelf of denk; ‘Wat zou ik anders willen? Waar kan ik aan werken? Wat wil ik nog allemaal?’ Dat ook. Maar ik ben blij dat ik meer kan genieten van wat ik heb. Dat ging niet vanzelf, dus daar ben ik eigenlijk wel trots op.”

Verder lezen

De soultunes van Roberto gaan ook over het verleggen van je eigen grenzen. Benieuwd naar welk liedje daarbij hoort? Je leest het hier.

Fotografie: Xaoux