Laat je niet misleiden door de pop-achtige sound van The Shape I’m In, het nieuwe album van Douwe Bob dat morgen uitkomt. Dit album is geen happy zelfportret, maar ‘een biecht, een boetedoening‘ voor een liefde die hij verloor.

Maar op deze nieuwe plaat staan niet alleen maar heartbreak-tracks. De winnaar van tv-programma De Beste Singer Songwriter van Nederland en voormalig deelnemer aan het Eurovisie Songfestival is goudeerlijk over wie hij is in de liefde, vriendschappen en over wat succes met je kan doen. Dat dit niet mals is, lees je duidelijk terug in Velvet Generation, een ‘f*ck you’ naar zijn eigen generatie. “Maar ook naar mezelf hoor, de pot verwijt de ketel.”

Welke rol speelt muziek in je leven?

Douwe Bob: “Muziek is alles. Het voelt niet alsof het een rol speelt in mijn leven, maar andersom. Muziek is een kracht, een natuurwet en het enige dat je kunt doen als mens is dienen.”

Op welke manier?

“Dienen door zo goed mogelijk mijn best te doen om de mensen en mezelf te pleasen. Door zo mooi mogelijke muziek te maken. Muziek waarvan je kippenvel krijgt, gaat huilen, moet glimlachen, waarvan je gaat dansen. Die emoties losmaken bij mensen, dat voelt voor mij als een oerkracht.”

Hoe ben je ooit begonnen met muziek maken?

“Mijn vader heeft me achter de piano gezet en zei: ‘Spelen!’ Ik ben op les gegaan en heb een tijd fanatiek gespeeld, maar toen kwam er een moment waarop ik me ging afzetten tegen mijn ouders. Ik zei dat ik liever kok wilde worden.

Op een gegeven moment realiseerde ik me: ‘De enige die ik hiermee voor de gek houd, is mezelf. Ik wil helemaal geen kok worden, maar muzikant.’

Toen ben ik heel lang kok geweest [lacht], omdat ik geen werk kreeg als muzikant. En op een gegeven moment ging het lopen.”

Waar haal je de inspiratie voor je muziek vandaan?

“Uit deze kleine die nu op mijn arm ligt. [Hij kijkt naar zijn hondje Tammy en begint te lachen] Maar dat is eigenlijk wel echt waar. Dat hoor je bijvoorbeeld terug in Make Believe, een kern-nummer van The Shape I’m In.

Voor mij is dat een liedje waarin ik relativeer en aangeef wat echt belangrijk is in het leven. In deze maatschappij, vooral in mijn vak, kun je veel poen hebben, lekker verdienen, meiden vinden je leuk en je bent helemaal de shit. Bla bla bla.

Maar geniet je nog wel van zo’n zacht diertje dat op je schouder slaapt? Geniet ik nog van de golven voor mijn huis? Of de spreeuwen die met z’n duizenden overvliegen, alsof ze een show voor je geven? In Make Believe zeg ik letterlijk:

Look at the starlings
How they paint the sky

Daar ligt voor mij de oorsprong van geluk.”

Maar aan de andere kant ben je ook heel ambitieus..

“Begrijp me niet verkeerd, ik ben net als elke andere muzikant een exhibitionist. Ik zet mijn naam graag onder het schilderij. Maar tegelijkertijd zit er iets in van; kan ik de maatschappij of deze wereld iets meegeven? De kids misschien?

Zoals met Shine. Daarmee wil ik kinderen als Yens [de jonge modeontwerper die in zijn videoclip te zien is, red.] die niet begrepen worden door hun omgeving omdat ze een droom hebben, een kans geven. Ik wil mensen gewoon zien schitteren.

Dat is een oprecht ding. Het is dus niet alleen mezelf aftrekken op m’n eigen muziek, haha.”

Waar gaat The Shape I’m In over?

“The Shape I’m In is een biecht, een boetedoening. Ik ben nog nooit zo eerlijk geweest en denk ook niet dat je veel eerlijker kunt zijn. Ik geef al mijn geheimen bloot, al mijn bullshit, al mijn slechte kanten. Ik vraag mezelf dan wel af; Waarom doe ik dit?”

En..?

“Ik denk omdat de luisteraar dat verdient en omdat de muziek dat verdient. We leven in een vluchtige, fake ass tijd. In een soort Tindermaatschappij. Als je wil, kun je drie keer per dag naaien, dan schrijf je op Facebook hoe gezellig je het hebt en ga je vervolgens huilen in je kamer.

Ik denk dat het belangrijk is dat we juist in deze tijd wat verse, frisse lucht van eerlijkheid krijgen. No one said that was going to be easy. In het liedje The Shape I’m In zeg ik:

I drowned a bird when I was eight
I have a hard time telling love from hate

Ik gooi het op je f*cking bord. Eet het maar. En als je het niet eet, dan gooi je het weg. Ook ok. Ik ben hier ook niet per se om jouw leven leuker te maken.

Dat is ook zo’n ding van deze tijd he. Niet dat ik wil zeiken op de muziek van nu hoor, maar het gaat allemaal over cocktails in the sun, dancing, up all night to get lucky. Dat is ok, daar hou ik ook heel erg van, maar dat maakt het nóg spannender voor mij om dit soort shit op te schrijven. Ik wil mensen een beetje laten huiveren.”

Huiveren?

“Heel eerlijk gezegd zou ik, als ik dit soort teksten zou horen, denken ‘dit is wel effe wat anders’. En daar ben ik wel trots op.”

Welke van die liedjes van The Shape I’m In heeft een bijzondere betekenis voor jou?

“Velvet Generation is een belangrijke. Ook omdat het een vreemde eend in de bijt is op het album. Het is een beetje een f*ck you. Maar ook naar mezelf hoor, de pot verwijt de ketel.”

Hoe kwam dit Velvet Generation tot stand?

“Toen ik het schreef, zat ik dronken in een café in de Pijp. Ik keek naar mezelf, naar mijn eigen leven en realiseerde me dat ik bij een fluwelen generatie hoor.

Born in the free lands
Brought up by soft hands
Cruising the left lane
Paint by numbers, results in numbness

‘Painting by numbers’ is dat je een kleurplaat van bijvoorbeeld een Rembrandt hebt, waarbij de 2 voor groen staat en de 3 voor rood. Je hoeft niet na te denken, je moet het gewoon inkleuren.

Go with the game plan
Silver tongues and rusty lungs

We hebben allemaal ‘silver tongues’, een grote bek. Maar we kunnen niet meer rennen of knokken. We verliezen totaal onze oerdrang.

My love and hate relation
A velvet generation

Tegelijkertijd is het een haat-liefde verhouding, want ik vind het ook prachtige mensen. We zijn wel een heel speciale generatie.

Too rich to try
Too poor to buy

We zijn allemaal te rijk om echt iets te proberen, te arm om iets groots te kopen of niks te hoeven doen. We vallen overal tussenin.

Als je kijkt naar mensen als Joop van den Ende, of zo’n selfmade gast uit de Indische buurt die over fucking lijken gaat en dan in één keer miljardair wordt. Dat soort mensen staan nu niet meer op. Daar zijn we te comfortabel voor.

The sweetest candy gets a sugarcoat

Het kan allemaal nooit zoet genoeg.

We hit the ground running
On a perfect road
Gimme love and gimme real
Gimme something I can feel
My senses are all bubblewrapped

Als je je raar voelt, dan slik je een pil. Word je daar dik van, dan slik je een andere pil. Val je daar weer te veel van af, dan slik je nog een andere pil.

All high on medication
A blurry generation

Ik zit zelf ook al tien jaar aan de medicatie, ik ben ook een labiel gassie.

Too smart to fool yourself into
Thinking that this is the life

Maar we zijn geen domme generatie, we zijn allemaal opgeleid en zijn gewoon slimme mensen. Iedereen weet dat er meer is en heeft plannen, maar gaat wel eerst twee jaar reizen in Vietnam.

Eigenlijk weten ze het allemaal niet, ze zijn te comfortabel. Je hoeft nergens voor te knokken, dus win je ook niks. Maar je verliest ook niks. Het is een soort halve slaapstand. Snoozen.

Too young to reach
Too old to teach

Ik luister naar niemand meer, maar echt iets leren kan ik ook niet. Ik zit er precies tussen in.” 

We’ve got everything
Or do we have nothing at all
Velvet Generation – Douwe Bob 

Zijn er mensen die eens naar Velvet Generation zouden moeten luisteren?

“Niet specifiek. En ik denk eerlijk gezegd dat als mensen van deze generatie het horen, ze niet het idee hebben dat het over hun gaat.”

Denk je niet dat ze het juist heel erg herkenbaar vinden? Toen ik het hoorde, kon ik me er meteen iets bij voorstellen.

“Ja? Ik weet het niet, misschien. Maar dat is niet aan mij. Ik weet in ieder geval dat ik mezelf erin herken. Ik ben zelf ook vreselijk, durf ook niks te doen. Ik ben ook bang.

En tegelijkertijd vind ik het lekker om daar een beetje op te spugen. Het net als dat de Joker Batman nodig heeft. Anders kan hij niet met hem knokken. Batman geeft hem bestaansrecht.”

Het album The Shape I’m In van Douwe Bob is vanaf morgen overal te koop en te beluisteren. Dan start ook zijn clubtour waarmee hij in november en februari in veel zalen door het hele land te zien is. Wil je dit niet missen? Voor sommige shows zijn nog tickets verkrijgbaar, check hier het tourschema.

Verder lezen

Wist je dat Douwe Bob in Slow Down eigenlijk ook de stem van zijn generatie is? Benieuwd naar nog veel meer persoonlijke verhalen van artiesten achter hun muziek? Lees de Behind The Track-interviews die ik eerder deed. Bijvoorbeeld die van Lucas Hamming, Jamai of Niels Geusebroek.

Volg Nolala!

Like ons op Facebook, Instagram of schrijf je in voor de maandelijkse News Flash! (No worries, no spam! 😇).

📸: Brandan De Clercq